ζωντόθαπτος

-η, -ο

θαμμένος ζωντανός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. ζων (γεν. ζώντος) + -θαπτος (< θάπτω), πρβλ. ά-θαπτος, νεό-θαπτος].